کوچک که بودیم برای داشتن بهترین اسباب بازی های دنیا دعا می کردیم.
برای خانه ای پر از خوراکی ،
برای کمی بیشتر تاپ سواری ...یادت هست؟
بزرگ تر که شدیم آرزو برایمان قبول شدن امتحان و دانشگاه رفتن،کار و در آمد
بود. به یاد داری؟
امروز هم... نمی دانم.نمی دانم دنیای آرزوهایت امروز تا کجا فکر می کند و دلداده کدام آیین است،
نمی دانم حواس دلت امروز زمام دار چه کسانی است ..
تا کجا تقوا دارد و چقدر مهربان است....
اما لیلةالرغائب را مراقب آرزوهایت باش...
راه آسمان، خدا، اجابت، بخشش شاید در نظرت سخت بیاید. طولانی. دست نیافتنی.
اما امشب که عاشق شوی پیاده هم می شود تمام آن مسیر طولانی را ساده به پایان رساند
بی هیچ سخنی از رنج و کم طاقتی بندگان. می شود کوله بار دنیا را هر قدر هم سنگین از شانه هایت پایین بکشی تا دل کوچکت را به بی کران آسمان گره بزنی، برای ثانیه ای خدا...
ضیافت اولین شب جمعه رجب، لیلة الرغائب، خواب خیلی ها و آرزوی مردمان بسیاری را تعبیر کرده. به خیال مردمان بسیاری رنگ واقعیت رسانده.خیلی از مردم برای رسیدن به حاجت های خود دست به دامان این شب می شوند،به ضمانت یک سال انتظار...
تا چند سال پیش خیلی از ما این وعده گاه را نمی شناختیم .وعده گاهی که خدا در آن بردبار است به گناهکار ترین بندگان،وعده گاهی که باید امیدوار تر از پیش باشی به استجابت،آنجا که برای هر چه بخواهی مختاری و خدا به تمام آنچه می گویی شنوا تر از پیش منتظر است...
امشب چه سیاه باشی و چه سپید،هر چه قدر که نا امید،
هر چه که بخواهی از خدا ،امیدوار باش به اجابت...
امشب تمام فرشته ها از ثلث شب که بگذرد در میان کعبه به خدا برای بخشش بندگان روزه دار رجب دعا می کنند...
می ارزد به یک دل سیر دعا...به لذت گفتن یک طومار آرزو...
لیلة الرغائب تو مختاری برای انتخاب آنچه می خواهی،برای داشتن گوشه ای از تقدیری که آرزویش داری، برای آنچه می خواهی باشی...
شاید این شب در آیین های مردم دیگر،در کریسمس، انتظار بودا و روزهای دیگر مردمان دیگر تجلی کوچکی داشته باشد اما مقایسه در رتبه و منزلت،در ارج و بندگی بی حساب پای خودت...
امشب می شود خیلی چیزها از خدا خواست. دنیا و آخرت را، ثروت و تملک را ،بندگی،قدرت،گذشت،آرامش و ... خودخودخود خدا را...
امشب برای استجابت آرزوهای یکدیگر دعا کنیم
پیوست: این مطلب با کمی دخل وتصرف ازسایت www.khabaronline.ir برداشت شده.
ما که یک آرزو بیشتر نداریم
مرسی که بهم سر زدید
بگو توتال آرزو
یه آرزو
ایشالا به یه دونه آرزوت برسی
رسم زمونه اینه
سلام . خیلی خوب بود دست درد نکنه.ولی اخرش رو موافق نیستم.میدونی چرا؟چون خدا رو مثل بقیه ادما و رئیس و رونسا فرض کردی مثل رنیس دنشگاه و غیره که فقط یه روزی خاص رو وقت ملاقات میدن. خدا اینجوری نیس خدا در دعاش همیشه باز هسش .در ایه 186 بقره بعد ایات روزه میگه «اذا سالک عبادی عنی فانی قریب...»هر وقت هر گاه منو خواست من نزدیکم.در جای دیگه مگه :ادعونی استجب لکم. منو بخواید ...و نگفت روز یا وقت خاصی مثل رجب یا شعبون یا رمضون.پس خدا وقت خاص نداره و قربونش برم که این از تفاوتاش با دیگرانه.حافظ هم میگه:
بنده پیر خراباتم که لطفش دائم است/ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هس و گاه نیست.یعنی فرق خدا با دیگران همینه او همیشه در دست رسه
پس خدا را قرانی ببین . پاپولسیت نشو که هر چی مردم گفتن و اعتقاد دشتن شما هم باور کنی.خدا را با چشم خدا بینانه ببین. بارا بهت گفتم منبری نباش. خدایی باش . با قران خدا رو بشناس.ممنونم فدات .عزیزمی
سلام
شرمنده و سرفراز کردید استاد.
بله حرف شما حقه . خدا رو میشه تو وجود بنده ی خوبی مثل شما هم پیدا کرد
واسه من که همیشه و همیشه یک نشونه اید از طرف همون خدا